ابوعلي محمد بن حسن بصري معروف به ابن هيثم از حكما و اطبّاي نامي اسلامي است كه علاوه بر تبحّر علمي در طب، بسياري از كتب ارسطو و جالينوس را شرح و تلخيص كرده و به تاليفات بسياري در زمينه‏ي نجوم، هندسه، منطق، حساب و تشريح پرداخته است. ابن هيثم به هنگام مطالعه درباره‏ي انعكاس نور، بي آنكه به طور مستقيم به موضوع انكسار و شكست نور اشاره كند نتيجه گرفت كه ميان زاويه‏ي تابش نور و زاويه‏ي بازتاب آن، يك رابطه برقرار است. از ديگر اقدامات ابن‏هيثم، ابداع روش‏هاي جديدي در علم رياضيات مي‏باشد. همچنين شرح اصول تاريكخانه و اختراع ذرّه‏بين از ديگر كارهاي برجسته‏ي اين دانشمند مسلمان است. اين اختراعات در كشفيات كِپلر و گاليله، ستاره شناسان مشهور اروپا در قرن‏هاي آينده، تاثير زيادي داشت و در صنعت سينما نيز مورد استفاده قرار مي‏گيرد. ابن هيثم در زمان حاكم بامراللَّه ششمين خليفه‏ي فاطمي در مصر، متصدي بعضي امور سياسي بود، اما وي به خاطر اين كه در ستم و ظلم‏هاي او مساعدت نكرده باشد، خود را به ديوانگي زد ولي بعد از مرگ خليفه‏ي فاطمي اظهار عقل نمود و به تدريس در دانشگاه جامع الازهر پرداخت. يكي از مهم‏ترين آثار ابن هيثم، كتاب المَناظِر است كه به زبان انگليسي ترجمه شده و از جمله منابع اصلي مطالعات كپلر در زمينه‏ي نجوم بوده است.